اولین مرحله احساس نیاز است. یعنی باید شرایطی پیش بیاید که فرد یا افرادی احساس کنند، در حیطه آموزش خلائی وجود دارد که یک نرم افزار آموزشی می تواند آن خلا را پر کند. طبیعتا این افراد کسانی هستند که به برتری های نرم افزار آموزشی و کامپیوتر نسبت به آموزش سنتی آگاهی دارند. برای تولید نرم افرار آموزشی، اولین قدم عملی تهیه طرح اولیه، (Proposal) است. طرح اولیه معمولا توسط مدیر تولید و با همفکری دیگر اعضای تیم تهیه می شود. در طرح اولیه چندین موضوع مشخص می شود.

1-توجیه لزوم ساخت نرم افزار ازنظرعلمی واقتصادی: البته در بعضی موارد، کار پس از توجیه، آغاز می شود. این موضوع بستگی به این دارد که سفارش کار از طرف کار فرما باشد یا تولید کننده

2-تعیین روش آموزش یا Approach که این بخش کار بعهده برنامه ریز آموزشی، تکنولوژیست آموزشی و مدرس می باشد وبا نظارت مدیر تولید انجام می شود. (البته اگر همه این عوامل در تیم وجود داشته باشد. در غیر این صورت مدرس و مدیر تیم این کار ار انجام می دهند). این کار با توجه به مطلب و محتوای آموزش، سن، نوع و شرایط مخاطبین و همچنین شرایط تولید زمان و هزینه انجام می شود. ( نرم افزاری که اکثر مخاطبین آن را کودکان تشکیل می دهند با نرم افزاری که برای آموزش مدیران تهیه شده است تفاوت های زیادی خواهد داشت).

3- مشخص کردن روش کار نرم افزار و تکنولوژی های لازم.(بهتر است این مرحله همزمان با مرحله قبل انجام گیرد). این کار به عهده تیم برنامه نویسی و طراحی، تکنولوژیست آموزشی، مدرس و مدیر تولید می باشد. در این مرحله باید مشخص شود در تولید نرم افزار از چه تکنولوژی و امکاناتی استفاده خواهد شد. چه مقدار تعامل در آموزش لازم است، آیا باید بخش آزمون هم در نرم افزار گنجانده شود یا خیر، آیا لازم است سوابق کاربران نگهداری شود؟ چه میزان و در کجا فیلم، انیمیشن یا صدا لازم است؟ ایا اجرای برنامه باید بصورت خودکار(Autorun) باشد؟ و بسیاری از نکات دیگر که این نکات نیز با توجه به مخاطبین و همچنین نوع آموزش و محتوای آن مشخص می شود.

4- برآورد هزینه، زمان و نیروهای لازم برای تولید نرم افزار.

* قدم دوم تهیه سناریوی یا(story board) کار است.این مرحله تقریبا با همکاری همه اعضای تیم انجام می شود، سناریو شامل همه مطالب موجود در نرم افزار آموزشی است. علاوه بر آن باید شرح تمام اتفاق ها، تعامل ها، آزمون ها، و حتی عوامل تشکیل دهنده اینترفیس آورده شود. تهیه متن اصلی آموزش به عهده مدرس است. وی باید با توجه به روش کار متن دروس را تهیه کند و مشخص کند که کجا لازم است برموضوعی تاکید شود، تصویر خاصی نمایش داده شود و یا یک رویداد تعاملی بوجود آید. همچنین طرح سئوال های آزمون، پاسخ های صحیح و روش امتیاز دهی نیز با مدرس است. باهمکاری تمام اعضا بقیه (story board) تهیه میشود. باید مشخص شود که برنامه چگونه شروع می شود. بعد از دمو چه چیزی به نمایش در می آید و . . .

پس از اصلاحات و تصویب سناریو، قدم بعدی تهیه محتوا است. بخشی از محتوا در مرحله قبل تهیه شده است. در این مرحله نقش عوامل اجرائی پررنگ تر می شود. چندین کار به موازات هم باید انجام شود. تهیه گرافیک ها و فیلم ها، ضبط صدا ها، ترکیب صدا و تصویر و ویرایش فیلم ها، نوشتن برنامه اصلی، ایجاد تعامل ودر نهایت یکپارچه سازی همه مولفه ها کارهائی هستند که باید انجام شوند. هر یک از این کار ها را در آینده بطور جداگانه بررسی خواهیم کرد.

نرم افزار پس از تولید و در حین تولید باید اشکال زدائی (Debug) شود. این کار در چند مرحله انجام می گیرد. در حین انجام کار برنامه مرتبا چک می شود تا ایراد های احتمالی و کد نویسی های اشتباه رفع شود. پس از انجام کار نیز برنامه در چند مرحله اشکال زدائی می شود. ابتدا در سطح تولید کنندگان برنامه. سپس در سطح افراد صاحب نظر. به این صورت که نسخه ای از برنامه به همراه فرم ارزشیابی به آنان داده می شود تا با بررسی نرم افزار، فرم را تکمیل کنند. پس از رفع این اشکالات، نسخه بتا یا آزمایشی تولید می شود. این نسخه در سطح محدودی بین مخاطبین توزیع می شود. پس از گرفتن باز خورد کاربران، نسخه نهائی تولید شده و به بازار عرضه می شود.

http://www.yad-yadgiri.blogfa.com/