. علت وجود علایم برای انقلاب امام زمان(عج)
از علت های اصلی وجود علایم برای پدیده انقلاب بزرگ امام مهدی (عج) آن است که انسان ها با توجه به آن ها بتوانند مدعیان دروغین را شناسایی کنند و از آن ها فاصله بگیرند، نه اینکه افرادی بخواهند با برخی تحلیل های نا به جا و غیر منطقی علائمی را ثابت شده و اتفاق افتاده تلقین کنند و به دنبال امام بگردند و آمدنش را در دوره زمانی خاص، قطعی جلوه دهند.
7. توقیت و تعیین وقت
از هشدارهای جدّی ائمه معصومین در مسئله مهدویت بحث توقیت و تعیین وقت برای ظهور است. در روایات متعدد، از وجود تعیین کنندگان وقت یاد شده و آنان دروغگو و کذاب معرفی شده اند. در روایتی از امام باقر(ع) سؤال شد: آیا ظهور صاحب الزمان وقت معینى دارد؟ حضرت در جواب فرمود: «کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ کَذَبَ الْوَقَّاتُون.» از امام رضا (ع) نقل شده است: «إِنَّ لَهُ غَیْبَةً یَکْثُرُ أَیَّامُهَا وَ یَطُولُ أَمَدُهَا فَیَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ یُنْکِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ یَسْتَهْزِئُ بِهِ الْجَاحِدُونَ وَ یَکْذِبُ فِیهَا الْوَقَّاتُونَ وَ یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُون؛ براى او غیبتی طولانی است که علاقمندان، منتظر ظهورش خواهند بود، و آن ها که تردید دارند انکار می کنند و مخالفین، آن را به باد مسخره می گیرند! کسانى که وقت ظهور را تعیین می کنند دروغگو باشند و آنان که در این باره شتاب می نمایند به هلاکت می رسند و آن ها که در مقام تسلیم هستند رستگار می شوند.» اسحاق بن یعقوب روایت مىکند که گفت: توقیعى به دست محمد بن عثمان از ناحیه مقدسه امام زمان(عج) در جواب سؤالات من صادر گشت که از جمله نوشته بود: «أَمَّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإِنَّهُ إِلَى اللَّهِ وَ کَذَبَ الْوَقَّاتُون؛ ظهور فرج موکول به خواست خداست. کسانى که وقت آن را تعیین مىکنند دروغ مىگویند».
تعیین وقت، هم شامل تعیین وقت قطعی می شود مانند اینکه کسی بگوید ظهور در فلان سال است، و هم شامل تعیین وقت به صورت بیان یک دوره زمانی به گونه ای که دوره زمانی خاصی اراده و فهمیده شود. همچنین توقیت می تواند به صورت تصریح به زمان ظهور باشد و هم به شکل اشاره و تصریح به وقوع برخی علائمی که متصل به ظهور هستند.
8. مسئله بداء
یکی از عقاید و باورهای شیعه مسئله «بداء» است، بدین معنا که مقدرات و اموری که قرار بود اتفاق بیفتد به علت تغییر شرایط، تحقق پیدا نکند، و یا زمان آن تغییر کند و به آینده موکول شود، و یا در جزئیات آن تغییراتی صورت بگیرد. امر بداء هرچند در اصل ظهور امام زمان(عج) واقع نمی¬شود زیرا وعده حتمی خداوند است ولی در علایم و حوادث مربوط به آن امکان دارد جاری ¬شود و لذا ممکن است علامتی رخ ندهد و یا با تغییر شرایط، زمان و یا برخی جزئیات آن تغییر کند.
9. تطبیق علایم
از معضلاتی که فرهنگ ناب مهدویت را دچار آسیب میکند بحث «تطبیق» است. یعنی مطابقت دادن علایم با حوادث خارجی. تطبیق قطعی تقریباً غیر ممکن است زیرا ما علم کافی نداریم. امّا تطبیق احتمالی ممکن است، آن هم توسط افرادی که متخصص در فن بوده و جوانب کار را کاملاً میسنجند. مرجع در اینگونه امور، علمای راستین هستند که اظهار نظر آنها مورد توجه است.
به راستی مگر بحث علائم از حوادث واقعه نیستند (و اما الحوادث الواقعه) و مگر نباید طبق دستور امام زمان(عج) به علما رجوع کرد؟ چگونه عدهای ناآشنا به معارف مهدوی به خود اجازه میدهند کلام امام زمان(عج) را زیر پا گذاشته و مرز علما را بشکنند و هرچه خواستند بگویند؟
10. مدعیان دروغین
مهدویت و فروعات آن مانند برخی از مسائل دیگر دینی همچون نبوت، گرفتار مدعیان دروغین شده است. همانگونه که در طول تاریخ افرادی به دروغ ادعای نبوت کردند و با ترویج افکار و دستورات باطل، برخی انسان¬ها را دچار انحراف کردند، همچنین کسانی ادعای مهدویت کردند ـ مانند مهدی سودانی و سید علی محمد باب (مؤسس فرقه ضاله بابیه) ـ و یا خود را مصداق برخی علائم ظهور دانستند مانند فردی به نام علی بن عبدالله معروف به ابوالعمیطر در سال 195ق.
بنابراین آیا معرفی مقام معظم رهبری به عنوان سید خراسانی و القای این مطلب که ایشان با سکوت خود مؤیّد این نظر هستند (پس ادعا دارند که سید خراسانی اند) خیانتی بزرگ به ایشان محسوب نمی شود؟ آیا کسانی که این مطالب را می گویند به پیامدهای خطرناک آن فکر نکرده¬اند؟ و اینکه قشرهای گوناگونی که دارای نگاه ها و برداشت های متفاوت هستند و با این ادعا روبرو می شوند چه فکری می کنند؟ آیا هر سکوتی نشانه رضایت است؟ آیا گاهی سکوت نشانه بی ارزش بودن موضوع نیست؟ و آیا در همه موارد شخص آقا باید موضع گیری کنند؟ آیا خود ایشان باید بگویند شعر «دلبسته یاران خراسانی خویشم» در چه رابطه ای سروده شده است و اینکه مربوط به انجمن ادبی شعرای مشهد و خاطره آن جلسات است (سایت جهان نیوز)؟ پس اصرار ایشان به ورود پر رنگ¬تر حوزه به مباحث اجتماعی برای چیست؟