افسوس و صد افسوس در دهه ای که یادمان دادند: خواهرم! حجاب تو ارزنده تر از خون شهید است، نفهمیدیم یعنی چه؟ افسوس!

حالا که دیگر ارزش هایم در کشاکش تهاجمات به نابودی کشیده شد و هزاران بار خون شهدا را پایمال کردم 

حالا که دیگر نسل جوان در برابر این شعار فقط شانه بالا می اندازند و می گویند: می خواستند نروند تا شهید نشوند..

حالا که حجابم آوردگاه آماج شیاطین است و به سختی بر حجاب چنگ می اندازم که محفوظ بماند در برابر وزش بادهای سهمگین سست ایمانی و بی ایمانیم...

حالا که دیگر بی حجابیم، حجابی است بر عقلانیت و شریعتم...

حالا که دیگر حجاب زن نشانه املی و منزوی بودن اوست نه آسایش جامعه و ثبات زیباییهایش*

حالا که شعار روشن فکریم اینست: حجاب امری است کاملا شخصی، رنگ مشکی مکروه است و موها چه کم رویش می شوند در زیر حجابهای روزانه ...

حالا که دیگر پسران جامعه عروسک می خواهد برای ملعبه ای چند روزه ...

حالا که دیگر 36 هزار شهید را به بوته نسیان سپرده ام و فارسی وان و من و تو فکر مدام روز و شبم شده است...

حالا که دیگر حماسه صلابت و نجابت زهرای مرضیه و زینب کبرا سلام الله افسانه شده است و برگزاری فشن های ترویج حجاب و چادر، واقعیت ...

حالا که دیگر با دیدن پیرزنی گوشه های چادرش را پشت کمرش گره زده و رهسپار نماز جمعه است می گویم: چه حوصله ای، و در مقابل گریه شرکت کننده آکادمی موسیقی ... با دیدن خواننده موردعلاقه اش می گویم: چه با احساس !!!

حالا که دیگر استثمار شده ام در استعمار استکبار...حالا معنی این جمله را می فهمیم که دیگر خیلی دیر شده است  و  

من بازنده این تقابل و تعامل شده ام: حجاب من = خون شهید

منبع:http://yasebaran.parsiblog.com/