شب دوم :سخنران حجت‌الاسلام شهاب مرادی
روایت:إنّ هذه الدنیا قد تغیرت وتنکرت ، وأدبر معروفها الا ترون الی الحقِّ لا یُعمل به و الی الباطلِ لا یتناهی عنه الناسُ عبیدُ الدنیا والدین لَعِقً علی السنتهم
من باید انقلاب را در چهره تو ببینم
این آغاز سخن ما بود دیشب،بیان نورانی و شرح‌حال وارد دل امام حسین(ع) روزگار عوض شده خوبی‌ها پشت کرده و رفته‌اند منکر همه جا را گرفته است.من برای شما منبر می روم من اگر برای تو حرف بزنم وتو توجه نکنی من نتوانسته‌ام کاری کنم من باید انقلاب را در چهره تو ببینم اشک را در چهره تو ببینم بفهمم کاری کرده‌ام.خودتان را دریغ نکنید از خادمتان.همه چیز به‌هم‌ریخته در دنیا .”تغیرت و تفکرت” و ادبر معروفها چیزی هم از آن نمانده تا این جا که الناس عبید الدنیا مردم بنده این‌ها هستند.
امامت آخرین مرحله امتحان است ادامه مطلب...
امام خامنه ای حفظه الله:
ما مردم مسرفى هستیم؛ ما اسراف میکنیم؛ اسراف در آب، اسراف در نان، اسراف در وسائل گوناگون و تنقلات، اسراف در بنزین. کشورى که تولید کنندهى نفت است، وارد کنندهى فرآوردهى نفت - بنزین - است! این تعجبآور نیست؟! هر سال میلیاردها بدهیم بنزین وارد کنیم یا چیزهاى دیگرى وارد کنیم براى اینکه بخشى از جمعیت و ملت ما دلشان میخواهد ریخت و پاش کنند! این درست است؟! ما ملت، به عنوان یک عیب ملى به این نگاه کنیم. اسراف بد است؛ حتى در انفاق راه خدا هم میگویند. خداى متعال در قرآن به پیغمبرش میفرماید: "لا تجعل یدک مغلولة الى عنقک و لا تبسطها کل البسط"؛ در انفاق براى خدا هم اینجورى عمل کن. افراط و تفریط نکنید. میانهروى؛ میانهروى در خرج کردن. این را باید ما به صورت یک فرهنگ ملى در بیاوریم. قرآن میفرماید: "و الّذین اذا انفقوا"؛ کسانى که وقتى میخواهند خرج کنند، "لم یسرفوا و لم یقتروا"؛ نه اسراف میکنند - زیادهروى میکنند - نه تنگ میگیرند و با فشار بر خودشان، زندگى میکنند؛ نه، اسلام این را هم توصیه نمیکند. اسلام نمیگوید که مردم بایستى با ریاضت و زهد آنچنانى زندگى کنند؛ نه، معمولى زندگى کنند، متوسط زندگى کنند.(خطبههاى نماز عید سعید فطر تاریخ:21/7/1386)
آیا فقط همین بخش از جبهه فرهنگی خالی است و ما باید همگی اینجا تجمع کنیم؟آیا وقتی می‌خواهیم فعالیتی فرهنگی را شروع کنیم اصلاً به جاهای خالی این جبهه گسترده فکر میکنیم؟ آیا موفقیت یک سبک فعالیت فرهنگی در یک دوره مشخص دلیلی بر لزوم تکرار آن است؟
یکی از معضلات این سال‌های ما پدیده کپی‌کاری فرهنگی است. ما خلاقیت را قورت داده‌ایم و کپی پیست فرهنگی را جایش نشانده‌ایم. این پدیده صرفاً پدیده‌ای شهری و محلی نیست و متأسفانه پدیده‌ای ملی است. فقط کافیست کمی به سایت‌های خبری که رویکردی فرهنگی دارند سر بزنید. فلان دوره عرفان‌های نوظهور در مشهد با حضور اساتید زید و عمر، کمی آن طرف تر در تبریز دوره آسیب‌شناسی عرفان‌ها با حضور اساتید عمر و زید، بازهم کمی آن طرف‌تر در اصفهان بازخوانی عرفان با حضور اساتید…، در تهران هم که معمولاً دوره ملی آسیب‌شناسی عرفان‌هاست و خلاصه اگر دوری در کشور بزنید می‌بینید یکی در یک گوشه کشور کاری را شروع کرده و حالا شهر به شهر و استان به استان باید کپی پیست شود. حداکثر خلاقیت در این جور کارها، دستکاری عنوان برنامه است و نهایتاً جابجایی نام استاد. اینکه اقتضائات بومی چیست یا اینکه آیا استاد دیگری با توانایی بهتر و بیشتر می‌توان یافت و اصلاً این نکته که می‌توان عنوان و سرفصل‌ها را متناسب با مخاطب و کمی مناسب با ذائقه‌اش دستکاری کرد پیشکش. ادامه مطلب...
امام رضا(علیه السلام)استفاده از عطر را باعث انبساط روحی دانسته می فرمایند: «چهار چیز است که دل را باز می‌کند و غم را از بین می برد: عطر زدن، عسل خوردن، سوارى کردن و به سبزه نظر کردن!»
در روایات و احادیث رسیده از معصومین علیهم السلام برای استفاده از عطر و بوی خوش آثار و خواص فراوانی در دنیا و آخرت ذکر شده است.ثواب اخروی، تقویت قلب، زیادی عقل و شادی و نشاط و... از جمله این آثار است.
امام رضا (ع) استفاده از عطر را باعث انبساط روحی دانسته می فرماید: «چهار چیز است که دل را باز می کند و غم را از بین می برد: عطر زدن، عسل خوردن، سوارى کردن و به سبزه نظر کردن!» و نیز در توصیه ای دیگر به مردم می فرمایند: « برای مرد سزاوار نیست که استفادی هر روزه از بوی خوش را ترک کند پس اگر نتوانست، یک روز در میان و باز اگر نتوانست، در هر جمعه خود را خوشبو سازد و هیچ گاه این عمل را رها نکند».(1)
نثرگونه‌ای در رثای شهید میثمی از دکتر مهدی مسجدیان
سخن در رثای مردی به وسعت انقلاب به پاکی و صفای جبهه‌ها در قالب تنگ و حقیر کلمات، سخت مشکل است.
شما به کسی که برای خدا از هیچ چیز فروگذار نمیکند
کسی که جاده وجود خود را برای خدا صاف می‌کند
کسی که نفس خود را پاک و پاکیزیه می‌گرداند
کسی که به عهد خدا وفا می‌کند و عبادت شیطان نمیکند
کسی که راحت از همه چیز خود می‌گذرد
کسی که در راه خدا سختی‌ها را می‌پذیرد
کسی که برای خدا قیام می‌کند و مقاومت می‌کند
کسی که نه خوفی بر اوست و نه حزنی با او
کسی که دنیا را به سخره گرفته است
کسی که امانتدار گوهر انسانی است
کسی که نفس خود را با تقوا تزکیه می‌کند
و رستگار می‌شود
چه می‌گویید؟
میثمی، «عبدالله» بود. ادامه مطلب...
دارد غزل به عشق تو آغاز می شود
مثل گلی که با نفست باز می شود
می بارد آسمان غزلپوش بیت هام
هر مصرعی مسافر یک راز می شود
اسرار عاشقانه ی رندان روزگار
در صحن چشم های تو ابراز می شود
حاجت به عقل و بینه و احتجاج نیست
در آیه های زلف تو اعجاز می شود
